Zhixin Liao

door Emmie Muller

Zhixin Liao is vorig jaar eveneens afgestudeerd aan het Frank Mohr Instituut in de discipline schilderen.

Opgeleid in China heeft hij zich in Nederland verder ontwikkeld als conceptueel kunstenaar. In deze expositie toont hij onder de titel there are 24 kinds of waste from the west I was a constituent, twee kunstwerken die samen een geheel vormen. Formeel gezien bestaat elk werk uit een stapeltje schilderijen verpakt in bubbeltjesplastic, waarvan één op de grond staat, bijeen gehouden door een groene sjorband, en het andere, met een blauwe sjorband, is op ooghoogte tegen de muur vastgeklemd. Kenmerkend voor het werk van Liao is dat hij een illusoir spelletje speelt met de werkelijkheid en ook nu is dat het geval. De schilderijen zijn geen schilderijen maar platen foam die elk een andere kleur hebben. Deze kleuren zijn afgeleid van de standaard kleurmodellen CMYK en RGB, die hun toepassing vinden in digitale schermen en in print- en drukwerk.

Sinds dertig jaar verkopen Europese landen hun afval aan China waarvan 30 procent terecht komt in de recycling-industrie en het overige percentage verdwijnt in de bodem of wordt verbrand. Het Westen wil China nog weleens beschuldigen van milieuvervuiling, maar is daar ook zelf debet aan. Aan de andere kant heeft China mede door deze handel zijn economie weten vlot te trekken.

Zhixin Liao koppelt deze transfer niet alleen aan zijn eigen kunst, door met waardeloze materialen te werken, maar ook aan zichzelf. Gezien de titel van het werk beschouwt hij zich als bestanddeel van deze overdracht. Liao weet dit gegeven doeltreffend te verbeelden in het werk met de blauwe sjorband die met zijn langgerekte spanwijdte associeert met een horizon of evenaar die van links naar rechts West en Oost verbindt. Met in het centrale midden de nog ingepakte kunst waar het allemaal om draait in een galerie. De blauwe band kan ook opgevat worden als tijdslijn van de kunstgeschiedenis en wordt het punt gemarkeerd waar de kunst van Zhixin Liao zich nu bevindt. In het midden op het kantelpunt tussen wat kunst kan zijn en wat wij aannemen dat het is. Daar zit nog een wereld tussen die vraagt om verkenning en exploitatie.

Zhixin Liao is die ontdekkingsreiziger onder de schilders. Hijzelf is de drager van zijn kunst en het eindproduct de start van een reis die je als beschouwer zelf kunt maken. Zonder één schilderij te laten zien weet Liao alle facetten van de schilderkunst, van maken tot exposeren, samen te vatten en tot zijn essentie terug te brengen. Met povere middelen verbindt hij alles aan alles, en als dat kwartje eenmaal valt, is elk inzicht van verstrekkende betekenis.