Zhixin Liao

Zhixin Liao komt uit China en heeft daar een studie gevolgd in de traditionele schilderkunst. Hij vertrekt naar Nederland om zijn horizon te verbreden en komt terecht op het Frank Mohr-instituut te Groningen, waar hij in 2018 zijn masteropleiding succesvol afsluit. Aan dit instituut leren afgestudeerde schilders met een bachelordegree, de schilderkunst op een nieuwe en eigentijdse manier te benaderen. Het schilderij wordt binnenstebuiten gekeerd, ontdaan van zijn doek en spielatten, getest op functie en inhoud, om het daarna in een andere uitingsvorm weer in elkaar te zetten. In deze inspirerende setting komt Liao in aanraking met de conceptuele kunst.

Conceptuele kunst is een kunstvorm waarbij het idee ofwel het concept belangrijker is dan de vorm of materiaal-technische afwegingen. Voor een conceptueel kunstenaar is zijn kunstwerk primair bedoeld als een uitdaging van het intellect. Een conceptueel kunstwerk hoeft in dat licht dus niet mooi te zijn en een conceptueel kunstwerk hoeft niet eens een object te zijn of tastbaar te zijn. Bij conceptuele kunst gaat het om een streven kunst te bevrijden uit haar traditionele bindingen, zodat kunst en leven een eenheid zouden gaan vormen en de barrières tussen de verschillende disciplines zouden worden opgedoekt.
bron: wikipedia

De ruimtelijke beelden van Zhixin Liao voldoen aan bovengenoemde eigenschappen. Een nog niet genoemd kenmerk is dat conceptuele kunstenaars vaak gebruik maken van alledaagse materialen. Zo ook Zhixin Liao.

Zijn objecten zijn gemaakt van gipspoeder dat, aangelengd met water, hetzelfde materiaal is waarmee botbreuken worden geïsoleerd. Voor Zhixin Liao is de afweging om juist voor dit materiaal te kiezen gerelateerd aan de schilderkunst. Schilderslinnen wordt meestal geprepareerd met gesso, het Italiaanse woord voor gips, zodat de (olie)verf niet wegvloeit in het geweven doek. Een tweede afweging is meer filosofisch van aard. Een bekend Chinees spreekwoord luidt: nothing is something. Gips is een goedkoop en voor iedereen herkenbaar materiaal, maar eenmaal omgezet in een kunstobject doet het zijn werk als drager van betekenissen.

Zhixin Liao is niet het type kunstenaar dat alles op alles zal zetten om zijn beelden fraai af te werken. Esthetiek is niet het woord waar zijn werk om draait. Hij wil opzettelijk laten zien met welke materialen zijn beelden zijn opgebouwd en dat het productieproces nog in volle gang is. Met deze suggestie van ‘nog bezig zijn te ontstaan’, introduceert Liao in zijn beelden een gevoel van tijd, van momentopname en langdurigheid.

Alhoewel het idee voorop staat en niet de vorm zijn de beelden van Zhixin Liao bepaald niet als vormeloos aan te duiden. Het werk, getiteld A ‘show’ about canvas ( The Pillow 1), staat een beetje scheef tegen de muur en roept associaties op met een rechtopstaand kussen. Althans zo lijkt het, want het is wat aan de hoge kant zodat het even zo goed een zak cement zou kunnen zijn.

Hiermee begint de twijfel al toe te slaan. Uiterlijk gezien zijn de plooien in het kussen, want afgaand op de titel moet dat het haast wel zijn, voelbaar zacht en realistisch weergegeven. Echter, door het harde materiaal is de functie van je hoofd er lekker op laten rusten, verloren gegaan. Dit op het verkeerde been zetten en spel tussen illusie en werkelijkheid is kenmerkend voor de kunst van Zhixin Liao. De twijfel bereikt zijn hoogtepunt als je je ineens bedenkt dat in een schilderij eigenlijk precies hetzelfde gebeurt. Met deze listige twist benadrukt Zhixin Liao dat hij met zijn beelden de kijker niet wil aanspreken op zijn verbeeldingskracht, maar op zijn verstand en intellect.

Alle condities waar een traditioneel schilderij aan moet voldoen zijn op speelse en argeloze wijze in deze objecten verwerkt. Tot de kleinste kleuraccenten aan toe, inclusief de dubbelzinnige betekenis van het woord ‘show’ in de titel. Zhixin Liao maakt geen kunst, maar is zijn kunst.

Doorgaans is conceptuele kunst niet de meest toegankelijke kunstvorm die er is, maar deze kunstenaar weet het glashelder in beeld te brengen. Hij bewijst dat kunst niet alleen emotioneel hoeft te raken, maar dat ook via de weg van het verstand schoonheid wordt ervaren. Deze nieuwe benadering van ‘schilderkunst’ is voor iedereen die van kunst houdt een verrijkende ervaring.

Auteur: Emmie Muller in opdracht van Galerie Noord.