Annemarie van Buuren

Annemarie studeerde in 2014 af aan de voormalige Fotoacademie te Groningen. Tijdens haar studie leert zij de kneepjes van de digitale fotografie kennen, maar uiteindelijk legt zij zich toe op de analoge fotografie. Van Buuren heeft een houten camera uit 1880 tot haar beschikking, die grote negatieven genereert op papier. Wanneer zij deze oude techniek weet te combineren met de digitale techniek, heeft zij haar medium definitief gevonden.

Een oude, analoog gefotografeerde foto, is altijd in zwart-wit en de omfloerst weergegeven contouren versterken de dieptewerking. Dit is anders bij een digitale kleurenfoto. Door de scherpe contrasten gaat de ruimtelijkheid min of meer verloren, maar wint het aan echtheid en realisme. Beide technieken leveren afbeeldingen op die significant verschillen van sfeer en gevoelswaarde.

De zwart-wit foto’s van Annemarie van Buuren roepen een wereld op die we herkennen van afbeeldingen uit een ver verleden. De tijd waarin ook haar houten camera is gemaakt. Dit is niet zo vreemd, omdat Van Buuren ook een sterke affiniteit heeft met die periode uit het begin van de vorige eeuw. Een tijd waarin de opkomst van de technologie, waaronder de fotografie, kunstenaars in vervoering bracht en het leven bruiste van positiviteit en innovatie. Naast het dadaïsme doet ook het surrealisme zijn intrede en zien we zelfs een zekere mate van dromerigheid terug in haar beelden.

De werkwijze die Annemarie van Buuren hanteert is conform die tijd even arbeidsintensief en veel van haar foto’s komen handmatig tot stand in de donkere kamer.

Voor het onderwerp van haar foto’s kiest zij op intuïtie een locatie uit en installeert zich daar met haar camera. Nadat kader en compositie zijn bepaald wacht zij net zolang tot er iets gebeurt. Zij drukt de camera af wanneer een hond door haar beeld voorbij komt lopen of wanneer een vogel plotseling komt aanvliegen uit de krochten van een onder water staande kelder. Het waargebeurde verhaal, waar elke foto als momentopname van getuigt, legt zij vast. Gecombineerd met die raadselachtige techniek die Van Buuren inzet, inclusief de foutjes en oneffenheden die tijdens het complexe maakproces ontstaan, weet je niet precies waar je naar kijkt. Deze indringende foto’s roepen op tot verbeelding en persoonlijke interpretaties.  

Zo diffuus als de duisternis het spaarzame licht opneemt, zo blaken de foto’s van geheimzinnigheid. Spelen met licht is ook het terrein van de schilderkunst die de fotografe met haar foto’s dicht benadert.

Met het licht in de lens en de duisternis op het negatief weet Annemarie van Buuren haar publiek te betoveren naar een andere wereld.

Auteur: Emmie Muller in opdracht van Galerie Noord.